بسم الله الرحمن الرحیم جلسه٨٩ : ١٣٩۶/٠١/٢٠ ظن اطمینانی و ظن مطلق در کلام مرحوم بهجت و يمكن أن يقال: إنّ الطريق الجامع بين الروايات في أنفسها، و بينها و بين الفتاوىٰ، أنّ الظنّ الاطمئناني هو الداخل في روايات الجواز، و المتيقّن من إطلاقاتها، و هو الموافق للسيرة المستمرّة و تقييدها في ذلك بعدم التمكّن […]

بسم الله الرحمن الرحیم جلسه ٧١:  ١٣٩۵/١١/٢۶ بلوغ صبی در میانه عبادت بنا گذاشته شد که از عبارت بهجه الفقیه بخوانیم؛ در صفحه ١۵٢ کتاب بهجه الفقیه بودیم. فرمودند: مسألة: الصبيّ المتطوّع بوظيفة الوقت بناء علىٰ شرعيّة عباداته، إذا بلغ بما لا يبطل الطهارة و الوقت باقٍ، فهل يستأنف صلاته كما حكي عن «المدارك» النسبة […]

بسم الله الرحمن الرحیم جلسه ۴٨: ١٣٩۵/۱۰/١۵ روابط عبید و موالی در استنباط؛ مولای عرفی یا حقیقی متدینین به خداوند متعال می‌دانند اگر می‌گوییم او سمیع و بصیر است، به این معنا نیست که گوش دارد، بلکه  از الفاظ سَمع خلقی برای این‌که صفات او را نشان دهند، استفاده می‌کنند. هر متشرعی در فضای فقه […]

بسم الله الرحمن الرحیم     [1]شاگرد : بحث ورود بعدا می آید یا اینجا آن را بحث می‌کنید؟ استاد : این بحثی که عرض من بود هر چه قبل از آن مطرح شود مانعی ندارد و بعد از آن هم بیاید مانعی ندارد. به هر حال این بحث حکومت و ورود و اینها باید […]

بسم الله الرحمن الرحیم   بررسی اشتراط تقدّم صدور محکوم بر حاکم آخوند در کفایه فرموده اند: «اذا کان بینهما حکومة رافعة للتعارض و الخصومة بأن یکون أحدهما قد سیق ناظرا الی بیان کمیة ما ارید من الآخر مقدما کان أو مؤخرا أو کانا علی نحو اذا عرضا …»[1] ظاهر «قد سیق ناظرا» این است […]