بسم الله الرحمن الرحیم بیان آیه الله بهجت درجمع بین روایات؛ طرح ذراع و قدم ازناحیه شارع برای التزام به نافله و يشهد لما قدّمناه ما في خبر «أبي بصير» المعبّر بأنّ الصلاة في الحضر ثماني ركعات، إذا زالت الشمس ما بينك و بين أن يذهب ثلثا القامة، فإذا ذهب ثلثا القامة بدأت […]
15 بهمن 1390
بسم الله الرحمن الرحیم ادامه بحث در روایات وقت فضیلت بررسی سندی تعبیر «یونس عن بعض رجاله » صحبت بر سر جمعبندی بین روایات محدده برای وقت فضیلت بود. روایتِ «القامة و القامتان الذراع و الذراعان فی کتاب علیّ»[1] خوانده شد. تعجب است که نسخه در وافی حول این است که منسوب بوده که […]
17 دی 1390
بسم الله الرحمن الرحیم پرسش و پاسخ در معیار ذراع استاد: هر انگشتی 7 جو، هر جویی هم 7 شَعرِ بِرزون. شاگرد2: ظاهرا در نرم افزارها بود. شاگرد: «تحديد شده است عرض هر انگشتى به عرض شش جو كه پشت هر يك از آنها را بر شكم ديگرى چسبانيده باشند و تحديد شده […]
7 دی 1390
بسم الله الرحمن الرحیم روایات وقت ظهرین فما في صحيح «الفضلاء» عن الإمام الباقر عليه السلام من أنّ وقت الظهر بعد الزوال قدمان، و وقت العصر بعد ذلك قدمان. إن أُريد منها الانتظار لآخر القدمين للظهر و الأربعة للعصر، فالمراد بقرينة غيرها الانتظار للجمع بين النافلة و الفريضة، و في هذا الاحتمال لا […]
6 دی 1390
بسم الله الرحمن الرحیم معنای فریضه و واجب شاگرد: برای فریضه واجبه ذهنیتی که از فریضه تا حالا داشتیم همان واجب بوده است حالا این جا وقتی فریضه موصوف به واجبه بشود به چه معنا میشود؟ استاد: در روایت فریضةً واجبة نیست. فریضه و سنت دارد. بعضی جاهایش فریضة و سنة واجبة […]
5 دی 1390