مدت زمان نوار: 21: 26 دقیقه

موضوع کلی: استعمال اللفظ في أكثر من معنى

موضوع جزئی: القول بنقض فناء الواحد في المتعدّد بالعام الاستغراقي، ودفعه

متن: «وأمّا نقض ما تقدّم _ من المحذور في فناء الواحد في المتعدّد _ بالعامّ الاستغراقي …. تا بكون الواجب إكرامه غير «زيد» مثلاً…»

زمان شروع متن خوانی: 17:55

آدرس در کتاب: مباحث الأصول ج١ ص177

مطلب خارج از درس: دقیقه 06:00 این نسخه های قرآن که فعلا در دست ما هست حقیقتاً خود قرآن است نه اینکه حاکی از آن قرآنی که اول نازل شد.

دقیقه 13:30 همینطور است قرآنی که از سر مطهر سید الشهداء قرائت میشود همۀ اینها نشان می دهد قرآنیت یک حقیقت واحده است یا مثلاً وقتی گفته می شود قرآن را بخوانید فلان اثر را دارد یا اینکه فلان آیه را صد مرتبه بخوانید فلان اثر را دارد، اگر اینها قرآن نباشند، چطور این آثار بر آنها مترتّب می شود؟

دقیقه 15:16 در برخی روایات هست: تعاهدوا القرآن، شاید کسی حافظ قرآن باشد ولی از تکرارش خسته شده باشد حتی حافظی که پیر بوده گفته من حتی روزی ربع جزء هم نمیتوانم بخوانم، یا به سختی می توانم بخوانم، بنده خیال می کنم این روایات این نتیجه را بدهد که در ذهن و دلش قرآن را بخواند با تصورات منتظمه، بدون اینکه جوارحش را حرکت بدهد.

17:55