مدرس : آیتالله بهجت قدسسره
شماره جلسه: 11
موضوع: اصول
مدت زمان نوار: 27: 30 دقیقه
موضوع کلی: استعمال اللفظ في أكثر من معنى
موضوع جزئی: تقرير الإشكال في الإنشائيّات ودفعه
توضیح: طبق برهان مرحوم آخوند بر محال بودن استعمال لفظ در اکثر از معنای واحد، استعمال یک حقیقت و مجاز و مجازین همگی محال است؛ زیرا برهان آخوند اعم است.
زمان شروع متن خوانی: 04: 04
متن: «فاتّضح أنّ التثنية- في الأعلام وغيرها- بوضع واحد..» وضع تثنیه در عینان با رجلان با زیدین فرقی ندارد یعنی جهت تثنیه بودن در همگی یکی است. تعدد در تثنیه متفاوت با تعددی است که بواسطۀ قرینه در مشترک میاید.
زمان شروع متن خوانی: 50: 05
متن: «بقي الكلام فيما ورد من قصد المعاني في القرائة وغيرها من «القرآن»…» مضمون قرائت دعا است. در ایاک نعبد وایاک نستعین، ایاک نستعینش دعا و ایاک نعبدش انشاء و اقرار به عبودیت است. اهدنا دعا است. «قسّمت الفاتحة بینی وبین عبیدي (عبادي) بالقسمین» این آیه دو قسمت میشه از اول سوره مربوط به ربّ است و از ایاک نعبد به بعد هم مربوط به عبد است.
زمان شروع متن خوانی: 40: 20
آدرس در کتاب: مباحث الأصول ج 1 ص 174
مطلب خارج از درس: ندارد.
دیدگاهتان را بنویسید