<-> جابريّت آن محفوظ باشد.

  كم و زيادى ركن در نماز احتياط

زيادتى ركن يا نقص آن اگر چه سهواً باشد، مبطل نماز احتياط است و احوط در صورتى كه سهواً ابطال نموده باشد، ضميمه اعاده نماز احتياط است با اعاده اصل نماز.

  معلوميّت نقص در اثنا

و اظهر عدم تعيّن فاتحه است بعد از معلوميّت نقص در اثنا، قبل از اتمام آن، اگر چه احوط، اختيار آن است. و بعد از تحقّقِ جبرانِ نقصِ معلوم به نماز احتياط اوّل، لازم نيست اتمام دو احتياط به اتيان نماز احتياط دوم كه معلوم شده عدم احتياج به آن.

  معلوميّت نقص در مخالف در كيفيّت

و در مخالفِ در كيفيّت، مثل تذكّر نقصِ ركعت در اثناى نماز احتياطِ جلوسى، چه آن كه مسبوق به دو ركعت قيامى بشود، مثل شك بين دو و سه و چهار، يا نشود، مثل شك بين سه و چهار ـ احوط عدم اكتفا به اتمام نماز احتياط جلوسى است، چه آن كه تذكّر قبل از ركوع باشد يا بعد از آن، بلكه بعد از اتمام نماز احتياط، نماز را اعاده مى‌نمايد احتياطاً، و احوط از آن، تبديل ركعت جلوس قبل از ركوع ركعت اوّل در صورت تذكّر قبل از ركوع ركعت اوّل، به يك ركعت قيام و اتمام نماز و اعاده اصل نماز است.

  معلوميّت نقص در مخالف در كميّت

و امّا مخالفِ در كميّت، مثل تذكّر سه ركعت، در اثناى نمازِ احتياطِ دو ركعتى، پس اگر قبل از ركوع ركعت دوّم، متذكّر شد، هدمِ قيام نموده و تشهد و سلام نماز مى‌دهد و <->