س . جلودى كه در بازار مسلمين و در دست ايشان يافت مى‌شود و اطلاع از تذكيه شدنش نداريم، چه صورت دارد؟

ج . پاك است با احتمال علم آنها به تذكيه.[1]

  راه ثبوت نجاست و طهارت

س . نجس يا متنجّس، به چه چيز ثابت مى‌شود؟

ج . اول: علم به هم رسانيم. دوّم: خبر دادن عدلين يا اخبار ذى اليد اگر چه صاحب مال نباشد؛ و امّا در گوشت و پوست و پيه با شك در تذكيه، محكوم به نجاست است، مگر آن كه از يدِ مسلم با احتمال علم مسلم به تذكيه، يا سوق مسلمين گرفته شود.

س . بعد از علم به نجاست، طاهر شدن او به چه چيز ثابت مى‌شود؟

ج . اوّل يقين به رفع آن، يا خبر دادن عدلين يا اخبار ذواليد؛ و به شك يا مظنّه، ثابت نمى‌شود.[2]

  چند فرع

س . لباس نجس بعد از تطهيرش اگر خورده اشنان و نحو آن در آن مانده، پاك است يا نه؟

ج . لباس و ظاهرِ اشنان، پاك است.

س . خون مشتبه به نجس، پاك است يا نه؟

ج . بلى پاك است.[3]

[1] . بلكه با احتمال تذكيه اگر چه ملازم است با احتمال علمِ مسلمانى به تذكيه، نه با احتمال علمِ خصوص مسلمانِ مأخوذ منه. و همچنين است حال سوق مسلِم كه اماره يد مسلِم است، يعنى اماره بودن مأخوذ منه، از مسلمين است؛ و همچنين است حال تقييد به احتمال مذكور در جواب از سئوال آينده در متن.

[2] . مگر با ظنّ اطمينانى على الاظهر.

[3] . در صورت عدم استصحاب نجاست، مانند صورت شك در انتقال به طاهر.