تعدّى مستأجر در عين

2. اگر مستأجر تعدّى كرد در عين مستأجره، از زمان تعدّى از ائتمان خارج مى‌شود و ضامن آن است، و احوط ضمان قيمت آن است از وقت تعدّى تا وقت ادا، يعنى اعلى قيمتى كه در اين زمانها بر عين مى‌گذرد.

و اگر تعدّى، به زيادتىِ تحميلِ بر دابه باشد، محتمل است ضمان اجرت المثلِ تمام منفعت كه استيفاى مغاير با مأذون بوده است در عرف؛ پس بر مستاجر است رد تفاوت بين مسمى و اجرت المثل منفعت استيفا شده، و محتمل است ضمان آنچه مقابل زيادتى [است] يعنى اجرت زيادتى در حال اجتماع، و ضمان تمام قيمت عين تالفه كه به سبب استيفاى غير مأذون تلف شده است در صورت استناد تلف به زيادتى يا تلف به آفت سماويه بعد از تعدّى وگرنه توزيع مى‌شود.

و اگر به سبب زيادتى سَير از مورد اجاره بوده، ضامن زيادتى استيفا و تمام قيمت عين تالفه است يا به نحو توزيع. و گذشت بيان مختار در ضمان منفعت در بعض مسايل سابقه.

  تقدّم قول مستأجر در فرض اختلاف در قيمت تالف

در صورت اختلاف بين مالك و مستأجرِ ضامن، در قيمت عين تالفه در يد او، قول منكر زيادتى قيمت كه مستأجر است مقدم است.

  عدم جواز استيجار ثانى به اقل قيمت در اجاره براى عمل مگر در صُوَرى

3. اگر به سبب اجاره تقبّل نمود عملى را در ذمّه خودش براى مستأجر بدون اشتراطِ مباشرتِ عمل، پس نمى‌تواند بنابر اظهر استيجار نمايد ديگرى را به كمتر از آن تا استفاده‌اى نمايد از اين دو اجاره، مگر در صورت اصلاح يا احداث يا اخذ نتيجه به نحو صلح يا اشتراط در ضمن عقد، يعنى در معامله اوّل يا دوّم. و در جواز استرباح اجير به مجرّد مغايرت جنس اجرتها در دو اجاره، تأمل است، و احتياط در آن ترك نشود.