اجماع بر جواز نباشد ـ عدم حق اشراف امكانى، موافق با عموم نفى ضرر به حالى و عموم نفى عسر و حرج مى‌باشد.

  حكم اخراج جناح در صورتِ تعارض نفع و ضرر در اخراج جناح

3. اگر اخراج جناح ـ مثلاً ـ موجب ضرر از جهتى و نفع از جهتى بر عابرين ـ مثل حفظ از حرارت و مطر ـ باشد، پس اگر نفعْ لزومى است، يعنى تركش موجب ضرر از آن جهت است، دَوَران بين ضرر فعل و ترك است، پس جايز است بنابر اظهر، با مساوات ضررين، و رعايت مى‌شود اقوى با رجحان يكى از آنها و از اينجا معلوم مى‌شود حكم تاريكى طريق به سبب اخراج جناح و نحو آن.

  حكم اخراج جناح غير جايز

4. در صورت اخراجِ جناح غير جايز، الزام مى‌شود متصرف به قلع يا هدم. و در صورت ترك، ازاله مى‌شود از عابرين با اذن حاكم بنا بر احوط به نحوى كه ضرر بر مالك اخشاب ـ مثلاً ـ نباشد، يا اخف ضررا از ضرر آن باشد.

  گشودن درها و ناودانها به طرف راههاى عمومى

5 . از آنچه ذكر شد ـ از رعايت اضرار و عدم در تصرفات در طُرُق نافذه ـ ظاهر مى‌شود جواز فتح ابواب جديده به سوى طُرُق نافذه اگر چه سبب شود از براى آنكه مرفوعه از جهتى نافذه بشود. و هم چنين [است] اخراج ميزابها به سوى طُرُق نافذه با عدم اضرار؛ و فتح روزنه ها وشباكها با عدم ضرر؛ و وضع ساباط با عدم اضرار، چنانچه اشاره بآن شد.

  احداث زيرزمين در راههاى عمومى

6. و هم چنين عمل سرداب بين دو خانه، كه يكى از اهل آن طريق باشد يا غير او يا بدون تملك خانه، در صورت عدم اضرار و سدّ احتمال اضرار به عابرين جايز است