فصل اول

افرادى كه جهاد بر آنها واجب است[1]

بسم اللّه‌ الرحمن الرحيم

الحمد للّه وحده والصلاة على سيّد انبيائه محمّد وآله الأوصياء الطاهرين،

واللعنة على أعدائهم أجمعين .

و غالب است «جهاد» در اصطلاح متشرّعه بر «مقاتله كفّار براى دعوت به اسلام، يا باغين» .

و واجب است جهاد ـ به معناى مذكور  بر كسى كه واجد شروط تكليف باشد؛ پس واجب نيست بر صبىّ ، و مجنون ، و معذورِ از انجام دادن آن اگر چه به سبب ضعف و پيرى باشد .

و «حريّت» هم شرط است در وجوب جهاد؛ پس واجب نيست بر عبد مگر با اذن مولى . و در مبعّض با مهايات با مولى ، در نوبت خودش ، احوط استيذان است از مالك بعض به واسطه تغرير به حق كه جارى است در ساير تصرّفات مماثله .

و واجب نيست بر زن؛ و هم چنين است خنثاى مشكل بنا بر اظهر. و هم چنين بر پير ضعيف و مريض ضعيف از انجام اين عمل يا مقدماتش ، واجب نيست بر آنها .

و جهادْ واجب كفايى است ، [ و ] ساقط مى‌شود به قيام بعضى به آن . و عدد كفايت، مختلف مى‌شود به اختلاف قلّت و كثرت و ضعف و قوّت دشمن .

[1]. 11 / محرّم / 1401.