فصل دوّم

در طواف عمره است

و در آن، سه مقصد است:

مقصد اوّل

در مستحبّات دخول مكّه و مسجد الحرام است تا زمان اراده طواف

   مستحبات داخل شدن مكّه مكرّمه و مسجد الحرام

بدان كه سنّت است كه چون به حرم مكّه برسد، از شتر فرود آيد و غسل دخول حرم كند و پا [ را ] برهنه كند، و نعلين در دست گيرد، و به اين عنوان [ يعنى به اين صورت ] داخل حرم بشود. در حديث است كه هر كه چنين كند، به جهت تواضع و فروتنى نسبت به حق تعالى، خداوند عالَم جلّ ذكره، محو كند از او صد هزار گناه و بنويسد از براى او صد هزار حسنه و صد هزار حاجت او را برآورده كند.

   دعاى وقت دخول حرم

و در وقت دخول حرم، اين دعا بخواند:

«اللّهم إنّك قلت في كتابك و قولك الحق «و أذّن فى الناس بالحج يأتوك رجالا و على كلّ ضامر يأتين من كل فجّ عميق» أللّهم إنّي أرجو أن أكون ممّن أجاب دعوتك، وقد جئت من شقّة بعيدة وفجّ عميق سامعا لندائك و مستجيبا لك، مطيعا لأمرك، و كل ذلك بفضلك علىّ و إحسانك إلىّ؛ فلك الحمد على ما وفّقتني له، أبتغي بذلك الزلفة