مِنى، فارغ مى‌شود[1] از تمام اعمال حَجَّه‌الاسلام كه در ذمّه او بود.

و اگر شخصِ مكلّفِ به حجّ، جاهل به اين افعال باشد در ابتداى احرام لكن قصد كند كه حجّ واجب بر ذمّه او را به جا بياورد، به هر نحوى كه بعد از اشتغال به عمل بر او مشخّص خواهد شد ـ مثل اكثر عوام كه قصد مى‌كنند اِتيان عمل را بر طبق رساله‌اى كه در دست است، يا بر طبق قول يا عمل مجتهدينى كه به همراه او هستند ـ ظاهرا عمل او صحيح باشد[2]، چنانچه از بعضى روايات مستفاد مى‌شود.

و اما صورت حجّ تمتّع تفصيلاً، پس اوّلِ افعال آن عمره است، چنانچه دانستى؛ و چون واجبات عمره پنج بود، [ و ] واجبات حجّ پانزده بُوَد، پس مجموع بيست واجب در دو باب و دوازده فصل بيان مى‌شود، ان شاء اللّه‌.

[1] .  در صورتى كه در احرامش از نساء و صيد اجتناب كرده باشد، و الاّ بيتوته شب سيزدهم و رمى در روز آن مى‌نمايد بنا بر وجهى كه خواهد آمد ان شاء اللّه‌ تعالى.

[2] . و اين، استدراكِ.آنچه فرمود سابقا كه مانند نماز است، مى‌باشد.