تالیف: حضرت آیتالله بهجت 
سال چاپ: 1392 
موضوع: کتاب فقهی ـ تخصصی 
تعداد صفحات: 
کتاب
ها
/
جامع المسائل - جلد دوم
بازدید :
7
1
«زكات فطره» ـ كه به معناى خلقت، يعنى زكات بدن، يا عيد فطر است ـ واجب مىشود بر مكلّفِ در وقت هلال شوّال؛ پس واجب نيست بر مالكِ از صبىّ و مجنون، در مال آنها كه ولىّ اخراج نمايد از ايشان، يا از عايله ايشان.
و بر كسى كه در وقت هلال شوّال، مُغمى_’feعليه بوده باشد و بر كسى كه آزاد باشد در وقت مذكور، واجب مىشود.
و بر «مملوك» اگر چه مالك باشد، واجب نيست. و اقسام مملوك، فرقى در آنها نيست مگر به آزادى در وقت مذكور، يا آزادى بعضى از او.
و در صورتى كه [ شخص مملوك ] كسوب باشد و با اذن مولى، از عيال او خارج شد و خودش صاحب عيال شد، در وجوب زكات فطره او و عايله او بر خودش، يا بر مولى، يا عدم وجوب، تأمّل است، خصوصا بنا بر مالكيّت عبد.
و اگر چيزى از مملوك، آزاد شد، واجب است زكات فطره بر مولى و بر مملوك به نسبت مالكيّت و آزادى؛ و اگر در عيلولتِ كامله مالك باشد، همه بر مولى واجب است، مثل حرِّ كامل.
زكات فطره بر «غنىّ» كه مالك مؤونه سال است ـ و براى او جايز نيست گرفتن زكات به عنوان فقرـ واجب است؛ و بر فقير واجب نيست، بلكه مستحبّ است و تأكّد
