1
مستحبّى كه رافع حدث باشد.
س . [ آيا ] وضو را پيش از وقت، مىتواند به جاى آورد كه به آن وضو، فريضه حاضره را به عمل آورد بدون بودن نماز قضا بر ذمّه، يا نه؟
ج . بلى مىتواند، اگر وضوى مستحبى به جا آورد.
س . اگر كسى بعد از فراغ از غسل يا وضو، شك كند كه آيا آب، مشتبه به نجس و مضاف بوده يا نه، چه صورت دارد؟
ج . وضويش صحيح است.[1]
س . شرايط وضو و آنچه در آن معتبر است، بيان فرماييد.
ج . شرايط وضو، چند چيز است:
اول: «نيّت». و آن در وضو و غير آن، عبارت است از قصد به سوى عمل. و معتبر است در آن اين كه اتيان به آن نمايد، به عنوان فرمانبردارى خداوند عالميان.[2]
[1] . يعنى اگر شك كند بعد از وضو، كه با آبِ مشتبه بوده، يا با آب معلوم از حيث طهارت و اطلاق. و همچنين [ است ] اگر قطع [ پيدا ] نمايد با مشبته بوده ولكن شبهه بعد از وضو حاصل باشد؛ و اگر قبل بوده و از روى غفلت وضو ساخته، پس صحّت آن مشكل، يا ممنوع است. و آنچه مذكور شد، در مشتبهى است كه مورد حكم ظاهرى به اطلاق و طهارت، يا عدم آنها، نباشد.
[2] . يعنى براى فرمانبردارى. و معتبر است در آن، خلوص؛ پس رياى در آن، اگر چهدر بعض اجزاى واجبه آن باشد، مبطل است مطلقاً على الاحوط الاظهر؛ و همچنين ->