س . اگر به ساير اعضاى دست هم متمكّن نباشد، به چه مسح نمايد؟

ج . به ذراع؛ و ترك نشود احتياط به تقديم باطن آن.

س . آيا مسح را به آب خارج از وضو، مى‌توان نمود يا نه؟

ج . نمى‌تواند.[1]

س . آيا معتبر است خشك بودن محل مسح يا نه؟

ج . بلى معتبر است؛ ولكن اگر رطوبتى در محل مسح باشد كه آب دست بر آن غالب باشد بر وجهى كه مسح، به رطوبت ماسح[2] به عمل آيد، ضرر ندارد.

س . كسى كه عضو را به ارتماس در آب فرو برد، آيا مى‌تواند به آن عضو، مسح نمايد يا نه؟

ج . هرگاه در حال فرو بردن به آب، قصد شستن آن به جهت وضو كرده باشد و همچنين هرگاه بعد از فرو بردن در آب، قصد شستن كرده باشد، مسح به آن جايز نيست؛ و هرگاه قصد نمايد شستن عضو را در حال بيرون آوردن از آب،[3] مسح به آن بى‌عيب است.

  خشك شدن رطوبت جهت مسح

س . هرگاه آنچه در دست از بقيّه رطوبت آب وضو بود، بخشكد به جهت فراموشى از مسح يا ساير[4] عذرها، چه كند؟

ج . جايز است گرفتن آب از ساير عضوها به جهت مسح نمودن به آن؛ و بهتر تقديم داشتن آب ريش و ابروها است به شرطى كه از حدود، بيرون نرفته[5]  باشد، و هرگاه

[1] . در حال اختيار؛ و خواهد آمد بيان وظيفه در صورت تعذّر.

[2] . در تمام محلى كه از ممسوح واجبست مسح آن.

[3] . يا در مجموع از مكثِ در آب و اخراج از آن؛ و در بعضى صور، احتياط در اين است.

[4] . با عدم فوات موالات.

[5]  . علی الاحوط  ؛ و در صورت انحصار رطوبت در خارج از حدّ روی، رعایت -<