ج . بلى نجس مى‌شود به مجرد ملاقات نجاست، مگر آب «ابريق» و نحو آن در حال ريختن بر چيز نجس و جزئى كه متّصل است به جزء وارد بر نجس در حال ورود، به شرطى كه ورود به طريق تسنيم باشد يا تسريحِ شبيه به تسنيم، مگر آن كه به دفعِ قوىّ باشد، مثل فوّاره [ كه ] در اين صورت تسريح و تسنيم فرقى[1] ندارد.

  نحوه نجس شدن آب كر

س . آب كرّ اگر متغير شود رنگ يا بوى يا طعم آن به ملاقات چيزى كه در آن عين نجاست باشد، نجس مى‌شود يا نه؟

ج . نجس مى‌شود به شرطى كه تغيير، از نجاست باشد نه از متنجِّس، مگر آن كه ملاقىِ نجس، حامل وصف نجس[2] باشد و وصف مزبور سرايت كند به سبب ملاقات.

2 . استبرا و فايده آن

س . آيا استبرا كردن بعد از بول يا بعد از خارج شدن منى، واجب است يا نه؟

ج . واجب نيست بلكه مستحب است، لكن خاصيت آن، آن است كه اگر بعد از بول يا خارج شدن منى، استبرا كند و رطوبتى خارج شود و مشتبه باشد و معلوم نباشد كه بول است يا غير آن، پاك است و ناقض طهارت نيست، به خلاف رطوبتى كه پيش از استبرا بيرون آيد، كه محكوم به بول است، مگر آن كه يقين نمايد كه از بول چيزى در مجارى آن باقى نمانده است؛ پس در اين حال، آنچه بيرون بيايد پاك است.

س . بلل مشتبهى كه از ديوانه، يا كسى كه در خواب است، پيش از استبرا بيرون بيايد، پاك است يا نه؟

[1] . يعنى در اين صورت، نجاستِ عالى به سافل و مانند آن، سرايت نمى‌كند؛ لكن حكم در غير صورت دفع و قوت ـ مانند جريان سريعى كه عرفاً قذارتِ لاحق به سابق سرايت نمى‌كند ـ مبنى بر احتياط است.

[2] . مشكل است اگر منتهى به ملاقات مغيِّره با عين نجاست در ماء واحد نباشد.