س . آيا معتبر است پاك بودن جسمى كه به آن استنجا مى‌كند يا نه؟

ج . بلى اگر چه به شستن آن باشد. و جايز نيست در اين باب، استعمال اعيان نجسه چون قطعه‌اى از پوست ميته مثلاً؛ و هرگاه استعمال كند، معيّن مى‌شود شستن محلّ را به آب، و استعمال سنگهاى پاك و امثال آن بعد از اين كافى نخواهد بود، مگر آن كه آن شى‌ء نجس، ملاقات با سطحِ ظاهرِ غايط كرده باشد و به محلّ غايط، ملاقات نكرده باشد.[1]

س . جايز است استنجاى به استخوان و سرگين يا نه؟

ج . جايز نيست و احوط عدم حصول طهارت[2] است، نيز جايز نيست ايضاً استعمال اجسام محترمه، مثل تربت مشاهد مشرَّفه و اوراق كتب شرعيّه و پاره‌اى از جامه كعبه معظَّمه و نحو آن، و گاه مى‌شود كه در بعضى از صور، موجب كفر مى‌شود.

س . اگر اقدام بر معصيت نموده و استعمال كند، محلّ پاك مى‌شود يا نه؟

ج . بلى پاك مى‌شود.[3]

[1] . و در موقع تطهير به سنگ پاك هم ملاقات نكند با رطوبت مسريه متنجِّسه به آن نجاست ديگر؛ و همچنين است استعمال ساير اعيان نجسه اگر چه غايط باشد و [ نيز ] متنجِّس به نجاسات اگر چه متنجِّس به غايط غيرباقى در مخرج باشد، و همچنين صورتى كه ملاقات هر دو، يكى به واسطه ديگر، عرفاً صادق باشد اگر چه يكى متنجّس نشود؛ و جايز است استعمال متنجِّس بعد از تطهير آن.

[2] . اظهر حصول طهارت است، به جهت استظهار مولويّت از نهى و تحريم در نصّ و اجماع منقول.

[3] . در غير صورتى كه موجب كفر مى‌شود؛ و جايز نيست مطعومات در استنجا.