1
و در «عيد قربان»، تأخير تضحيه از نماز، مستحبّ است، و همچنين افطار مىنمايد به گوشت قربانى بعد از نماز و تضحيه.
و دور نيست استحباب جماعت در روز بعد از عيد قبل از زوال و بعد از طلوع آن روز در صورت ثبوت عيد بعد از زوال به رجاى مطلوبيّت فعليّه بدون قصد قضا؛ و اظهر عدم وجوب قضا است در صورت وجوب ادا اگر فوت شود به هر سببى، عمد يا غير عمد، با ثبوت يا بدون آن.
و كيفيّت «نماز عيد» اين است كه بعد از تكبيرة الاحرام، حمد و سورهاى بخواند. و فرموده شده در بيانِ افضل اين كه: در ركعت اوّل «اَعْلى» و در ثانيه «غاشيه»، و عكس هم فرموده شده، و فرموده شده در اوّل «اَعْلى» و در دوّم «والشمس»، و در اوّل «والشمس» و در دوم «غاشيه»، و به عكس اين هم فرموده شده.
و شايد تخيير بين «والشمس» و «غاشيه» و «اعلى»، بلكه آنچه معلوم باشد كه شبه دو سوره اوّل باشد، جامع بين اقوال و مستندهاى آنها است در عمل به افضل.
پس از سوره، پنج تكبير مىگويد در ركعت اوّل، و بعد از هر تكبير، قنوت مىخواند، و با تكبير بعد از قنوتهاى پنجگانه، ركوع مىرود، و در ركعت دوّم پس از سوره، چهار تكبير و قنوت بعد از هر تكبير، و بعد از اينها تكبيرِ ركوع مىگويد، و احوط محافظت بر تكبيرات نهگانه به طور مذكور و قنوتهاى نهگانه در دو ركعت است.
و اما دعاى مخصوص در قنوت، پس لازم نيست، بلى افضل، اتيانِ به يكى از ادعيه مأثوره از اهل بيت ـ عليهمالسلام ـ يا اتيان به جامع بين زيادات مختلفه در ادعيه مختلفه به رجاى محبوبيّتِ خاصّه است، و مستحبّ است رفع يدين براى هر يك از تكبيرات مذكوره.