س . ترتيب، در ميان سجده سهو هست يا نه؟

ج . ترتيبى در سجود سهو نيست به ترتيب اسباب آن بنا  بر اقوى؛[1] امّا ترتيب مابين سجده و اجزاى فراموش شده از ركعات احتياطيّه: پس بر اين قرار است كه: سجده سهو را مؤخّرِ از آنها نمايد و احوط لزوماً، تأخير[2] اجزاى فراموش شده، از ركعات احتياط است اگر چه در فوات، مقدّم باشد؛ و اقوى، تخيير است.

و اقوى عدم وجوب تعيين اسباب سجود سهو است در وقت اتيان سجده سهو.

  كيفيّت سجده سهو

س . كيفيّت دو سجده سهو را بيان نماييد.

ج . كيفيّت دو سجده سهو، آن است كه نيّت كند كه دو سجده مى‌كنم از براى آنچه به عمل آورده‌ام از زيادتى و كمى در نماز به آن نحوى كه واقع شده است قربةً الى‌اللّه‌.

و احوط آن كه[3] قصد وجوب را زياد نمايد بر آنچه ذكر شده و برود به سجود و احوط تعيّن ذكر آتى[4] است در آن؛ و آن اين است: «بسم‌اللّه‌ و باللّه‌ الّسلام عليك ايّها النبى و رحمه‌اللّه‌ و بركاته»، يا آن كه جمع كند بين «اللّهم صلّ على محمّد و آل محمّد» و بين «و صلّى اللّه‌ على محمّد و آل محمّد» و سر بردارد و بنشيند باز برود به سجده و صيغه مذكور را بخواند و بعد از سربرداشتن از سجده دوّم، تشهد را تمام بخواند، مثل تشهّدِ نماز و يك سلام دهد مثل «السلام عليكم و رحمه‌اللّه‌ و بركاته»، لكن احوط

[1] . احتياط در رعايت ترتيب اسباب در نيّت ترك نشود.

[2] . و اگر بعد مبيّن شد تماميّت، اعاده شود نماز احتياطاً بعد از قضاى جزء فراموش شده؛ و اقوائيّت تأخير، محلّ تأمّل است.

[3] . كافى است قصد امر فعلى.

[4] . گذشت بيان واجبات آن اگر چه به نحو احتياط باشد، در تعليقه، از اوّل سجود تا سلام آن، پس ملاحظه و رعايت شود.