<->  فراموشى ركوع و تذكر آن

اگر فراموش كرد ركوع را و قبل از تحقّق سجود، متذكّر شد، ركوع را به جا مى‌آورد؛ پس اگر فراموشى، در حال قيام بود، ركوع را بعد از قيام با طمأنينه به جا مى‌آورد بنا  بر احوط در طمأنينه. و اگر فراموشى بعد از انحنا حاصل شد، محتمل است اكتفا به همان قيام كه به قصد ركوع، محقّق بوده و منحنياً تا به حدّ حدوث نسيان، عود نمايد و از آن به بعد در حدّ ركوع، مكث و ذكر انجام دهد؛ و زيادتى انحنا كه سهواً محقّق شد، مبطِل نيست، و مختار در اين مقام در مسأله احكام قيام متّصل به ركوع، مذكور شد.

  فراموشى دو سجده و تذكر قبل از ركوع بعد

و اگر فراموش كرد هر دو سجده را از يك ركعت و متذكّر شد قبل از تحقّق ركوع بعدى، عود مى‌كند و به جا مى‌آورد دو سجده را و برمى‌خيزد براى يك ركعت بعدى، و براى قيام بيجا، سجده سهو به جا مى‌آورد، و آنچه را كه بعد از قيام به جا آورده بود، اعاده مى‌نمايد.

  فراموشى يك سجده و تشهد اوّل

و همچنين اگر يك سجده را فراموش كرد و قبل از ركوع ركعت بعدى متذكّر شد، به جا مى‌آورد سجده را و عود به قيام مى‌نمايد در هر جايى كه سجده واحد تدارك مى‌شود و بعد از آن احتياطاً آنچه را كه مترتّب بر آن بوده به جا مى‌آورد، و جلوس براى تدارك دو سجده، لازم نيست، و همچنين براى تدارك يك سجده در صورتى كه نشسته بوده اگر چه به قصد جلسه استراحت بوده باشد، و اگر جلوس محقّق نشده بود، بعد از يك سجده احتياطاً در مقام تدارك سجود دوّم، به جا مى‌آورد آن را بعد از جلوس؛ و همچنين احتياطاً به جا مى‌آورد سجده را بعد از جلوس اگر شكّ در <->