<-> به «الاعلى» در تسبيحه كبرى، لازم است در ذكر خاصّ.

  طمأنينه سجود

پنجم از واجباتِ سجود: «طمأنينه» است كه واجب است به قدر ذكر واجب، از حركت و اضطراب، اجتناب نمايد. و مشكل است تحقّق سجود بدون هيچ توقّف. و در صورت عدم وجوب ذكر، اظهر عدم وجوبِ مقدارِ واجبِ در حال ذكر است، اگر چه احوط است. و بـا عجز از طمأنينه واجب براى ذكر، ساقط نمى‌شود وجوب ذكر؛ و بـا عجز از مطلق طمأنينه، احـوط تكرار نماز است كه يكى از آنها با ايماى صحيح انجام بگيرد.

  رفع رأس از سجده اوّل

ششم از واجباتِ سجود: «رفع رأس از سجده اوُلى» است تا آن كه اعتدال با طمأنينه حاصل شود. و تكبير براى سجود و رفع [ از آن ]، مستحبّ است، و رفع يدين در حال تكبير، مستحبّ است؛ و مستحبّ است تكبيرات سجود، در حال انتصاب و اعتدال باشد؛ و دور نيست كه اگر تكبيرِ سجده اُولى را در حال هوىّ از قيام انجام دهد، عمل به مستحبّ كرده باشد، مثل آن كه قبل از هوىّ انجام دهد.

  گذاشتن مساجد هفتگانه در جاى خود

هفتم: و واجب است در حال ذكرِ واجب، همه مساجد هفتگانه، در محلّ خودشان باشند؛ و در غير حال اشتغال به ذكر واجب، ادامه وضع غير جبهه، لازم نيست.

  اگر عذرى در پيشانى يا اعضاى ديگر باشد

و اگر مانعى در جبهه از مباشرتِ زمين باشد، مثل دُمل، و مستوعب نباشد، بلكه مقدار واجب، باقى باشد، مى‌تواند به مثل «حفيره»، سعى نمايد در مباشرتِ مقدار كافى <->