<-> و اگر غيرِ كافى، محرَّم باشد، مانند «مغصوب» و «حرير محض» و «طلا» و «لباس شهرت» و «لباس تشبّه»، جايز نيست غيرِ نمازِ عارى؛ و صحّت نماز در مشتبه به مغصوب، مانند صحّت آن در مغصوب است.

و با غفلت از غصب صلات در مشتبه، مثل صلات در معلوم الغصبيّه در غير حال عمل، صحيح است، و لُبس حرير مثلاً، مانند لُبس مغصوب است در صحّت با غفلت در مقدار غفلت و محكوميّت بعد از التفات در اثنا به حكم صلات عارى بنا  بر اظهر.

آيا تلف بعض اطراف شبهه، در حكم عدم تلف است، يا در حكم سبق تلف است؟ اظهر اوّل است؛ پس نماز را در غير شبهه به نجاست، عارياً به جا مى‌آورد در صور متقدّمه با احتياط جمع در آنچه كه گذشت. و حكم مشتبه به نجس، مذكور است در محلّ خود.

  نماز كسى كه ساتر ندارد

اگر نمازگزارِ منفرد، برهنه بود و هيچ ساترِ اختيارى و اضطرارى نداشت، پس اگر آمِن از ناظر محترم است، در حال قيام نماز مى‌خواند؛ و اگر آمِن نيست، جالساً نماز مى‌خواند. و در صورت اوّل، ايما براى ركوع و سجود مى‌نمايد در صورتى كه در آنها زيادتى تكشّف باشد، لكن احتياط در فعل ركوع و سجود مثل جلوس براى تشهد و تسليم، ترك نشود.

و مى‌تواند با امن از ناظر محترم، ركوع و سجودِ نماز قائماً [ نمايد ]؛ و با عدم امن (كه جالساً نماز مى‌خواند) ايما مى‌نمايد؛ و اگر ساتر در حال جلوسِ فقط دارد، ركوع و سجود مى‌نمايد.

و در صورت ايما واجب يا جايز، رعايت واجبات ممكنه از ركوع و سجود ـ از  <->