فصل هفتم

احكام دماء ثلاثه

1 .  حيض

س . خون حيض به چه شناخته مى‌شود و علامات و صفات آن چيست؟ بيان نماييد.

ج . خون حيض، شناخته مى‌شود در حق غالب زنان در غالب اوقات، به تيرگى رنگ و غلظت و جهيدن و گرمى و سوزاندن فرج هنگام بيرون آمدن.

س . خونى كه پيش از نه سال يا بعد از بلوغِ به سنِّ يأس ديده مى‌شود، چه حكم دارد، ممكن است حيض باشد يا نه؟

ج . خونِ قبل از نه سال،[1] حيض نيست اگر چه صفات حيض باشد، پس واجب است بر او بعد از بلوغ، غسلِ[2] استحاضه هرگاه قليله نباشد ولى اگر يقين كند كه حيض است[3] واقعاً اگر چه شرعاً حكمى ندارد؛ بنا بر اين اجراى احكام استحاضه بعد از بلوغ وجهى ندارد.[4] و اگر يقين كند كه خون، به واسطه زخمى[5] و مانند آن غير از

[1] . كه معلوم باشد عدم بلوغ به نه سالگى؛ و خواهد آمد حكم مشكوك.

[2] . در صورت عدم احتمال غير حيض و استحاضه، لزوم غسل به قصد وظيفه فعليّه، مبنى بر احتياط است.

[3] . و يقين كند كه بالغ نيست.

[4] . بلكه حيض معلوم، اماره است بر بلوغِ مجهولِ محتمل. و امّا صفات حيض، پس اماره بودن آنها بر حيضيّت و بلوغ، محل تأمّل است.

[5] . يا احتمال بدهد و اماره معتبره در بين نباشد.