را به جهت او تا روز قيامت.»

و هرگاه مكلّف، از وضو فارغ شود بگويد: «اَلْحمْدُ للّه‌ رَبّ العالَمين».

و بعضى گفته‌اند سه مرتبه سوره مباركه «انا اَنْزلناه» را بخواند.

  فضيلت مهمّ قرائت سوره قدر در وضو

و در حديث وارد است كه هر كه بخواند بعد از تمام وضو «انّا اَنْزلناه» را و بگويد: «أَللّهُمَّ اِني أَسْألك تمامَ الْوُضُوءِ وَ تَمامَ الصَّلاةِ وَ تَمام رِضْوانِكَ وَ تَمامَ مَغْفِرَتِكَ.» نمى‌گذارد بر او گناهى را مگر اين كه محو مى‌نمايد جناب اقدس الهى.

و در «فقه الرضا» ـ عليه‌السلام ـ مذكور است كه فرمود آن حضرت كه: هر مرد مؤمنى كه بخواند در وضويش «انا انزلناه» را، بيرون مى‌آيد از گناهان مثل روزى كه از مادر متولد شده باشد. و ظاهر آن است كه [ اگر ] يك مرتبه بوده باشد، كافى است.

و بهتر آن است كه بگويد: «أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إلاّ اللّه‌، أَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِنَ التَّوّابينَ، وَاجْعَلْنى مِنَ المُتَطَهِّرينَ، وَالْحَمْدُ للّه‌ رَبِّ الْعالَمين. أَللّهُمَّ إِنّى أَسْأَلُكَ تَمامَ الْوُضُوءِ وَ تَمامَ الصَّلاةِ وَ تمامَ رِضـْوانِكَ وَالْجنَّةَ.»

استحباب بودن آب وضو به اندازه يك مدّ

و مستحبّ است كه مقدار آب وضو، يك «مُدّ» بوده باشد و آن چهار يكِ «صاع» است.[1]

[1] . و «صاع» عبارت از «يك من» تبريز است.

و مستحبّات مذكوره را به جهت كثرت احتمالات و اختلافات در خصوصيّات آنها، به رجاى مطلوبيّت استحبابيّه، به جا آوردن احوط است.

و همچنين رعايت مستحبّات ديگر از قبيل مسواك زدن براى هر وضو؛ و اين كه ->

آب را بر بالاى عضو بريزد، نه آن كه فقط شستن وضوئى از بالا باشد؛ و اين كه با ريختن آب بشويد نه با فرو بردن عضو در آب؛ و اين كه با اِمرار دست بر عضو بشويد اگر چه شستن بدون آن مى‌شود؛ و اين كه چشم را باز نمايد در وقت شستن صورت به رجاى مطلوبيّت فعل.

و همچنين رعايت مكروهاتِ وضو ـ از قبيل كمك گرفتن در مقدمات قريبه وضو نه در نفس شستن وضوئى يا مسح آن، و وضو در مكان استنجا، و وضو گرفتن از ظرف مفضّض يا مذهّب يا منقوش به صورت، و وضو ساختن از آبهاى مكروه مانند مشمّس و نحو آن ـ به رجاى مطلوبيّتِ ترك، مانعى ندارد.