زمان شروع در عضو لاحق، عضو سابق با اعتدال هوا و احوال نخشكيده باشد؛ پس هرگاه به جهت زيادتى گرمى هوا، يا وزيدن باد، يا حرارت بدن شخص، يا غير اينها از ساير اسباب، بخشكد، وضو، صحيح است اگر متتابعاً بدون فاصله به جا آورده باشد، والاّ احوط، استيناف است.[1]

س . هرگاه به جهت سردى هوا و نحو آن، در عضو سابق، اثر باقى بماند و بدانيم كه اگر هوا معتدل مى‌بود، هرآينه خشك مى‌شد، در اين صورت، دوباره به جا آوردن لازم است يا نه؟

ج . احوط ـ اگر نگوييم اَقوى ـ استيناف است.

س . [ اگر ] در حين شستن دست چپ[2] دست راست خشك شود، امّا در صورت، رطوبتى باشد. چه صورت دارد؟

ج . وضو صحيح است و احوط، دوباره گرفتن وضو است.[3]

س . هرگاه اعضاى وضو خشكيده باشد امّا در ريش كه از حدّ رو گذشته رطوبت باشد، آيا موالات معتبره در وضو به هم خورده است يا نه؟

ج . محلّ اشكال است، احوط، اعاده وضو است.

  مباشرتِ در وضو

چهارم: واجب است كه با قدرت و تمكّن، خودش وضو بگيرد؛[4] و همين كه در عرف

[1] . با حفظ موالات عرفيّه، صحّت اقرب است؛ و با عدم آن، احوط جمع بين اتمام، يا ابطال و استيناف است.

[2] . بعد از شروع در آن.

[3] . يعنى مقتضاىِ احتياطِ غير لزومى، اعاده وضو است بعد از اتمام يا ابطال وضوى اوّل.

[4] . يعنى به مباشرتِ خودش، اعمال وضو را انجام دهد، و ضرر ندارد اعانت مباشر در مقدّمات اگر چه به مثل ريختن آب در كف مباشر باشد در صورتى كه غَسل، به ->

مباشرتش انجام بگيرد؛ پس صحيح نيست با مباشرتِ غير، چه آن كه انسانِ مكلّف باشد يا نه؛ و همچنين در صورت جواز كه خواهد آمد، فرقى در غير، بين مكلّف و غير نيست.