و بدان كه اگر كسى در احرام، جماع كند با زن يا مرد[1]، چه در قُبل و چه در دُبر نه از روى نسيان و يا نادانى، پس اگر در عمره است، اگر پيش از سعى واقع شده، عمره او فاسد است و بر او يك شتر لازم است كفّاره بدهد و عمره را تمام كند و آن را اعاده مى‌كند.

و اگر عمره تمتّع باشد، پيش از حج آن را به جا مى‌آورد؛ و اگر وقت تنگ باشد، حج او افراد مى‌شود؛ پس بعد از حجّ، عمره مفرده به جا مى‌آورد و احوط اعاده حجّ است در سال آينده.

و هرگاه [ اين عمل ] بعد از سعى باشد، همان كفّاره تنها بر او لازم است.

و اگر در احرام حجّ اين عمل شود، اگر پيش از وقوف عرفه و مشعر بوده، حج او نيز فاسد است اجماعا، و واجب است آن را تمام نمايد و قضاى آن در سال ديگر[2] نمايد؛ و هم چنين است اگر بعد از وقوف عرفه و قبل از مشعر بوده على الأشهر.

و اگر بعد از وقوفين باشد، حج او صحيح است و همان كفّاره لازم است اگر پنج شوط[3] از طواف نساء ننموده و الاّ كفّاره نيست على الأظهر الأشهر، اگر چه احوط كفّاره است.

و در كفّاره بوسيدن زن، خلاف است؛[4] بعضى گفته‌اند كه اگر از روى شهوت است، يك شتر است، و اگر نه از روى شهوت است، يك گوسفند است؛ و بعضى

[1]. با اختلاف طرفين و عدم اختلاف على الأظهر.

[2]. فورا و تفريق در حَجّتَين على الأحوط به نحوى كه در تعليق در حكم چهارم ذكر نموده‌ايم.

[3]. در سه شوط به نحو يقين، و در چهارم به نحو احتياط.

[4]. احوط اين است كه بوسيدن مُحرم زن خود را بدون شهوت، در آن يك گوسفند است، و با شهوت با امنا، يك شتر؛ و احوط اين است در شهوت بدون انزال ايضا؛ و احوط بلكه ظاهر جريان اين حكم است در بوسيدن اجنبيّه.