فصل دوّم

عقد و عوض و شروط

كيفيّت عقد

عقد مسابقه، متقوّم است به «ايجاب» و «قبول» ـ بنا بر اظهر ـ به آنچه دالّ بر آنها است؛ پس معتبر است در آن، شروط عقد: از «بلوغ» و «قصد»، و آنچه معتبر است در لزوم بر سبيل جزم يا احتمال از مفارقت و عربيّت.

و معاطات در آن جارى است.

و قول به جُعاله بودن آن، مرجوح است. و لزوم عقد مسابقه حتى قبل از شروع در عمل، خالى از وجه نيست.

  عوض در سبق و رمايه

عوض در اين عقد، مثل عوض در اجاره و ساير معاوضات است، و بايد معلوم و مضبوط باشد به مثل مشاهده اگر عين باشد، يا توصيف اگر كلى ذمى باشد، حالّ باشد يا مؤجّل يا به اختلاف در عين بودن عوض يا در حلول و تأجيل از متراهنين.

واظهر عدم اعتبار عمل درمالكيّت عوض است، بلكه در وجوبِ تسليمِ آن لازم است.

اگر غير متسابقَين، به حسب قرار، بذل عوض كرد، جايز و صحيح است اگرچه غير امام و نايب او باشد.