صحيح به نحوى كه در بذل و در قبول آن به حسب حكم گذشت. و مى‌شود اكتفاى به بعض معيب نمايد اگر مثل يا به قدر قيمت موهوب در نفس بذل و در قبول مبذول [باشد] مثل آنكه تبديل به صحيح شده است.

اگر ظاهر شد كه عين موهوبه، نصف آن، مستحَق غير است، رجوع مى‌نمايد به نصف عوض. و دور نيست هر دو بتوانند رجوع در تمام هبه و در تمام عوض نمايند.

تلف و تعيّب عين موهوبه در يد متّهب، مضمون نيست و تغييرى در حكم شرط نمى‌دهد. و اگر ارش عيب را واهب نداد، مى‌تواند موهوب [كه] اكتفاى به رد آن نمايد؛ و اگر شرط معيّن است، رد نمايد مقدار مساوى با قيمت معيوب از آن معيّن را بنا بر اظهر.

  جواز رجوع در فرض رنگ كردن لباس و امثال آن

6. اگر جامه موهوب را متّهب رنگ كرد، مى‌تواند واهب رجوع نمايد بنا بر اينكه امثال اين تصرفِ ملزم نيستند؛ و با رد آن، شريك مى‌شود با واهب در نسبت قيمت صبغ با مصبوغ؛ و هم چنين امثال رنگ از چيزهايى كه موجب زيادتى قيمت مى‌شود و تفكيك ممكن نيست.

  هبه در مرض موت

7. اگر در مرض مخوف، هبه كرد بعد سالم شد، صحيح است هبه. و اگر در آن مرض وفات كرد، مبنى است حكم خروج از ثلث ـ در صورت عدم اجازه ورثه ـ يا از اصل، بر مختار در منجّزات مريض.

الحمد للّه‌ والصلاة على سيد الانبياء و على آله سادة الاوصياء واللعن على اعدائهم

اعداء اللّه‌. بلغ المقام بحمده تعالى يوم الثلثاء 22 من شهر شوال المكرّم

من 1400، بيد العبد محمد تقى بن محمود الجيلانى عفى عنهما

فى المشهد المقدس الرضوى صلى اللّه‌ على مشرفه.