<->  تزاحم وقت نماز فريضه و آيات

اگر وقت هر كدام از فريضه يوميّه و نماز كسوف ـ مثلاً ـ موسّع باشد، مى‌تواند ابتداى به هر كدام نمايد. و اگر خوفِ فوتِ وقتِ اجزاى فريضه يوميّه دارد، ابتدا به يوميّه نمايد؛ و اگر در اثناى نماز كسوف، خائفِ فوتِ وقت اجزاى يوميّه باشد، قطع مـى‌نمايد و مشغول يوميّه مى‌شود و بعد، اتمـام مى‌نمايد نمـاز كسوف را از آن جا كه قطع كرده بود؛ و در جريـان اين حكم در وقت فضيلت به نحو جواز، نه وجوب، تأمّل است.

  اگر وقت يكى مضيّق باشد

اگر وقت يكى از آن دو، مضيّق است، واجب است تقديم مضيّق بر موسّع؛ و احتياط در تركِ قطع است براى ادراك فضيلت يوميّه در تقدير احتمال سببيّت در مقابل توقيت در كسوفين. و احوط ترك شروع در نماز كسوف است در صورت ضيق وقت يوميّه از اتمام نماز كسوف براى اينكـه تا وقت فوت اجزاى يوميّه، قطع نمايد كسوف را و اتمام نمايد يوميّه را و اعـاده نمايد كسوف را از محلّ قطع با وسعت وقت آن چنانچه فرض شده است.

  اگر هر دو مضيّق باشند

و اگر هر دو، مضيّق بودند، تقديم مى‌نمايد يوميّه را، و اگر بعد از اتمام نماز كسوف، ادراك مى‌نمايد يك ركعت يوميّه را، احتمالِ تخيير دارد، و احوط شروع در يوميّه است؛ و با شروع در كسوف، اتمام آن و شروع در يوميّه بعد از آن احوط است، واللّه‌ العالم.

  اتحاد نماز كسوفين با ديگر نمازهاى آيات در دوران

و آنچه مذكور شد در نماز كسوفين، جارى است در «زلزله» و ساير آيات با يوميّه <->