<-> ديگرى مى‌خواند بنا  بر احوط، و احوط در قرائت سوره، قصد وظيفه فعليّه است.

و در حكم خواندن آيه سجده است سهواً، سماع آن اتّفاقاً از جهت محكوميّت به ايما، يا قضاى بعد از نماز يا فعل سجود در اثناى نماز، چنانچه گذشت.

  رعايت مخارج حروف و غير آن

لازم است رعايت اداى حروف از مخارج به نحوى كه در عربيّت، صدق حرف مخصوص نمايد.

و [ لازم است نيز ] مراعات حركات اعراب و بنا و سكون، و حذف همزه وصل در درج كلام و اثبات همزه قطع، و ادغام لازم به واسطه عدم تمكّن از اداى كلمات بدون آن يا به واسطه تنوين با اجتماع آنها با حروف «يرملون» و ادغام در نون ساکنه لازم نیست هرچند که بهتر است .

و [ لازم است ] مدّ لازم به اجتماع حرف مدّ و سبب آن در يك كلمه در مثل «جاء» و «سوء» و «ص» و «دابّه».

وصل به سكون در نماز ـ بنا  بر اظهر ـ جايز است؛ و وقف غير عمدى بر حركت، وضعاً صحيح است و اعاده ندارد، و احوط آن است كه بدون عذر، وقف به حركت ننمايد.

و [ لازم است ] رعايت قرائت به يكى از هفت قرائت بنا  بر احوط در صورت موافقت غير با عربيّت يا سه قرائت ديگر.

  قرائت سوره طويله در ضيق وقت

جايز نيست تفويت وقتِ اختيارىِ همان نمازى كه به آن مشغول است، يا نماز بعدى در وقت به هيچ سبب اختيارى غيرِ موجب عذر، اگر چه به قرائت سوره طويله باشد، اگر چه وقتِ يك ركعت، ادراك بشود؛ بلى اگر قرائت كرد با قصد قربت، ممكن <->