1
س . نماز ميّت، واجب است يا نه؟
ج . نماز ميّت واجب است بر شيعه اثناعشرى، بلكه بر مطلقِ مُسلم مطلقا،[1] چه شهيد باشد، چه كشته شده باشد به قصاص، يا خود، خود را كشته باشد،يا ختنه نكرده باشد يا غير ايشان از ارباب كباير.
و جايز نيست نماز بر كفّار، چه اصلى و چه غير آن.
و ملحق مىشود به مُسلم، مردهاى كه در بلاد اسلام يافت شود و طفل كه شش سال داشته باشد[2] و ديوانه اگر متولد شده باشد از مؤمن يا مؤمنه.[3]
و همچنين واجب است نماز بر لقيطِ[4] دارالاسلام،[5] بلكه مشهور چنين
<-> تجميرِ كفن ننمايند؛ كفن را با غير كافور، و «ذريره» خوشبو ننمايند؛ كتابت را با سياه رنگ ننمايند؛ در كفن در گوش يا چشم ميّت كافور نگذارند؛ كفن را با آهن قطع ننمايند.
[1] . يعنى مُظهر شهادتين با عدم صدور منافى آنها از او اگرچه غير مؤمن باشد بنا بر اقوى، و جايز نيست بر محكوم به كفر مانند غلات و خوارج و نواصب.
[2] . و در عارف نماز، اگر كمتر از شش سال باشد، احتياط است؛ و ديوانه ملحق است به پدر و مادر مسلمانش مگر آن كه بعد از بلوغ، توصيف اسلام يا كفر نمايد.
[3] . يعنى مُسلم يا مسلمه.
[4] . گذشت در تغسيل كه مسبىّ و لقيط دارالاسلام يا دارالكفر با احتمال مذكور احتياطاً در تغسيل و مابعد آن، به حكم مسلمان هستند، و همچنين در ساير موارد شك در تغسيل، زيرا واجبالتغسيل، واجب الصلاة است بدون عكس.
[5] . و در سبى شده مسلمان از اطفال در صورتى كه نباشد با او كسى كه قابل لحوق به او به <->
قرابت باشد. و لقيط دارالكفر با وجود مسلمان كه ممكن باشد تولّد از او، تأمل است در صورت عدم اجماع بر لحوق. و ولدالزنا از مسلمانها، تابع مسلمان و از كفّار، تابع آنها است.